Wolfenstein mag dan meer verhaal hebben dan het vroegere simpele rechttoe-rechtaan knallen, maar er zijn ook dingen hetzelfde gebleven. Zoals de traktatie op een schijnbaar onoverwinnelijke robot als je net je doel, een doel hebt bereikt. Het is een automatisch bewaarpunt. Kunt dus niet terug. Staat in feite met de rug tegen de muur en dat nog -letterlijk- in alle openheid. Dan sta je dus knap voor lul cq schietschijf.
En was het alleen die robot, dan was het misschien niet makkelijker op te lossen maar wel een stuk simpeler concentreren. Nu lopen er ook nog een hoop 'normale' soldaten rond en ook die schieten alsof het hun lust en leven is. Misschien weer een moment om ff terug te schakelen naar het eenvoudigste spelniveau. Maar eerst nog een paar keer Lazerus spelen, in de hoop dat ergens een uitweg, extra munitie, dekking of extra bescherming is te vinden. Liefst alles tegelijkertijd trouwens.
Het is al een verademing, dat in dit spel wel de mogelijkheid bestaat om tussentijds je vorderingen op te slaan ipv steeds weer vanaf een door de maker gekozen moment opnieuw dood en verderf te zaaien. Alleen heeft dat in zo'n bonusconfrontatie weinig zin, zolang je niet op de een of ander manier een voordeel weet te realiseren. Het is nu als op de rails staan en een paar seconden voor het passeren van de trein realiseren, waar je staat. En dat dan in het midden van driedubbel spoor en op beide andere lijnen komen treinen uit de andere richting aangestormen. Zelfmoord was nog nooit zo simpel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten