De uitnodigingen voor O&N zijn eindelijk aangekomen. Het heeft wat tijd geduurd, maar ze hebben er iets moois van gemaakt. Blijf het jammer vinden dat Mariana persé haar broer erbij wilde hebben om hem een plezier te doen. Nu is niet zoveel mis met die broer, daarvoor des meer met het bemoeizuchtige en rondcommanderende geval, dat hij zijn vrouw noemt. Mijn voorstel om haar niet uit te nodigen was weinig reëel, want dan mag hij gegarandeerd niet gaan. Ja, je krijgt het niet bedacht, maar er zijn mannen, die voor dit soort vrouwen vallen.
Laat verder maar zitten, dat wordt enkel geroddel en daar ben ik geen voorstander van. Maar O&N met z'n achten dus, als er in de komende 3 weken niks geks gebeurd. Nog steeds geen tafelgezelschap waar je een nachtelijke boom mee kunt opzetten, maar ook geen confrontatie met wildvreemde lieden, waarbij het weer, kinderen en het werk het maximaal haalbare is. Ik heb er zin in en dat zul je me niet snel horen zeggen bij dit soort feestelijkheden.
Nu is het wel te hopen, dat men niet alles voortdurend samen wil doen, bedenk ik me nu met Parijs in mijn achterhoofd. De gemeenschappelijkheid is voor oudjaarsavond en de reprise een dag later. Tussendoor kan ik mijn tijd goed zelf doorkomen of in gezelschap van Mariana. Maar niet vooraf mee bezig zijn, voor je het weet liggen er weer beren op de weg. Is altijd al een slecht idee en nu helemaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten