Bedacht me gisteren of de dag ervoor, dat je een jaar of vijftig en meer geleden gewoon stierf aan het eind van je leven. 'Dood' was toen wat telde. Natuurlijk had je ook af en toe een ongeluk met verkeerde afloop of een ziekbed voorafgaande aan het verscheiden, maar in principe stierf je gewoon en daarmee was de kous af.
Tegenwoordig doen mensen dat nog maar zelden, gewoon dood gaan. Je sterf tegenwoordig altijd aan iets en het merendeel van die zaken had voorkomen kunnen worden. Dat is tenminste de indruk, die gewekt wordt. En is dat nu nog niet het geval, dan zal het ergens in de nabije toekomst zover zijn, dat waar je nu nog aan kunt bezwijken dan geen doodsoorzaak meer zal zijn.
Straks overleef je alle denkbare mankementen, virusssen, kankervormen, de stress die dat met zich meebrengt, kunt en moet 10 of 15 jaar langer werken oa om de zorg-industrie te betalen en gaat uiteindelijk .... yep: gewoon dood. Weer gewoontjes. Al zijn er ook mensen die denken, dat ze daar uiteindelijk een stokje voor kunnen steken. Mens wil altijd meer. Van de visser en zijn vrouw ... sprookjes van Grimm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten