Het zangfestijn gisteren over me heen laten komen. De lokale schouwburg tot aan de nok gevuld met belangstellende familie en dorpsgenoten, zeg zo'n dikke driehonderd bezoekers en dan de optredende groepen daar nog eens bovenop. Bleek achteraf (ook) een soort van competitie te zijn. Coves werd derde maar kon absoluut niet tippen aan de groep mannen (dorp alweer vergeten), die op de eerste plaats eindigde. Aan de andere kant van de waaier waren er ook een tweetal dorpen, die het vooral van de goede wil moesten hebben, want de zang was tenenkrommend slecht.
Vreemd (?) genoeg werden de meeste groepen door priesters geleid cq gepresenteerd. Priesters die als laatsten ook een kooroptreden gaven en 4x zoveel zongen als de groepen uit de diverse dorpen in de invloedssfeer van Agnita. Zingen moet een beetje priester hier wel kunnen, want een groot deel van de lithurgie gaat op zingende wijze. Zoals vroeger in de katholieke kerk bij de hoogmis en aanverwante optredens.
De groepen traden op in traditionele kleding, die voor de kenner per dorp verschillen vertoont. Vraag mij er niet naar. Voor mij zag het allemaal hetzelfde uit. Veel wit katoen met zwarte borduursels op de bloezen en hesjes. Zwarte hoofddoek voor de vrouwen. Mannen met herders hoofddeksels en sommige met een mantel van ongeschoren schapenvel. In het echt zie je dat nog maar zelden. Hoewel het bij de temperatuur van gisteravond buiten aangenaam moet zijn geweest.
Na afloop bleek de hele meute naar een restaurant te gaan en kregen we water en een forelfilet met gebakken aardappelen gepresenteerd. Moest natuurlijk betaald worden, maar de prijs was door sponsering nauwelijks een obstakel te noemen. De mensen genieten het samenzijn op een manier, die mij bevreemdt. Het zal in Nederland ooit niet anders zijn geweest. Individualsime heeft zo zijn prettige kanten, maar het gaat ten koste van een hoop. Laat ik ff in het midden of die hoop het goed of fout is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten