Computerspellen. Ja, ik ben er niet van genezen. De heisa van de afgelopen weken heeft me niet klein gekregen. We gaan verder. Meer schieten enerzijds en helemaal niet schieten aan de andere kant. Tijd om de niet meer zo nwe Pc werkelijk opnieuw in te richten. Het risico nemen van een paar dagen werk. Het zou raar zijn als die ingreep zonder complicatie over de bühne zou gaan. Ik aarzel niet voor niks.
Zalig zij die geloven. De mogelijkheid van onverwacht extra werk is natuurlijk reëel, dat als reden voor de aarzeling niet. Simpelweg geen zin om de gemaakte vorderingen in Dishonored zomaar weg te formateren. Na de tweede speldoorloop en een aanzet tot een derde doorloop gisteren, denk ik, dat ik wel kan leven met een schone lei. Er is nog steeds onbekend terrein te verkennen, een verzamelwoede te bevredigen en geheel zonder bloedvergieten blijkt ook mogelijk, al kost dat een hoop geduld. Een derde doorloop gaat er dus zeker van komen (inmiddels al 99 uur verspeeld!!) maar dus pas na de herinrichting van de Pc.
En misschien wel nog later, want er zijn wat nwe verleidingen onderweg. Nier, Wolfenstein, Ori en Portal. Zegt een beetje normaal mens helemaal niks. Geeft niks. Voor mij komt uit een nwe hoek druk op mijn prioritering te staan. Of het gebrek daaraan, om de criticasters voor te zijn. Verder vooral het toetsenbord smeren, de muis masseren en mijn vingeroefeningen niet vergeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten