Contemplatieve dag. Begon vanochtend al. Laat onderweg met de honden maar het weer was fris genoeg om bergop ipv horizontaal de ronde met de honden te doen. Zoals gevreesd was mijn conditie tamelijk ruk. Niet dat dat de aanleiding was voor mijn nadenkende mood. Wat die aanleiding dan wel was en of ie er feitelijk geweest is, staat me niet meer bij. Feit is dat mensen, zowel in Utrecht als in Coves, me regelmatig vragen, waar ik zoal mijn dagen mee vul. Een vraag die iedere keer weer een hoop verbazing te weeg brengt. Aan mijn kant.
"Nou gewoon met bezig zijn." is niet het antwoord wat op begrip kan rekenen. Ik haal dan altijd de tuin erbij en dat aan het huis natuurlijk ook nog het nodige valt te klussen. Dat geeft zichtbaar opluchting aan de kant waar de vraag vandaan komt. Ik heb ook weleens de fout gemaakt om het schrijven te benoemen. Dat levert of wat lacherige reacties op of een compleet verkeerd beeld van boeken ed. Doe ik dus niet meer.
Daar liep ik vanochtend heuvelopwaarts aan te denken en ik kwam uit bij de simpele conclusie, dat ik druk ben met het op de rails houden van mijn leven, dat leven voor mezelf probeer te registreren èn begrijpen. Daar heb ik domweg mijn handenvol aan. In feite niks nieuws, alleen kan ik me er nu (bijna) helemaal aan wijden. Hoef het niet een plekje te geven in een agenda overladen met andersoortige noodzakelijkheden. Dat dat kan is een van de grotere en vooral waardevolle luxes in mijn huidige bestaan. En blijkbaar begint dat besef door te dringen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten