Frisse start van een ogenschijnlijk prachtige dag. Qua weer dan. De rest laat zich niet aflezen aan de ochtendmist. Sissi mist. Die heeft de nacht buiten doorgebracht en zit ergens onder weggekropen, opgejaagd door de ongewenst meeverhuisde teckels van 24. Honden met katten om laten gaan veronderstelt enige training en als honden hier iets nièt hebben gehad, is het wel training. Zien wanneer het beestje weer boven water cq onder de overal liggende rommel vandaan komt. Waarschijnlijk niet voor de avond als het zit waar ik denk, dat ze zit. Precies daar waar de werklui druk bezig zijn het gewenste oude hout onder een berg sloophout vandaan te halen. Straks maar eens kijken.
Vandaag eindelijk binnen aan de slag. Veel meer dan schoonmaken zal wel niet lukken, maar dat is dan ook meer dan nodig. Een beetje opruimen zou leuk zijn, al is het maar de keuken. Het blijft tegen de klippen op werken. Het aanrecht slibt sneller dicht, dan ik het vrij weet te houden. Zoveel dingen hebben nog steeds geen vanzelfsprekende plek, dat alles de hele tijd maar op de dichtsbijzijnde open plek wordt gedropt.
Bijkomend aardigheidje is, dat meer ruimte verleidt tot meer willekeurig dingen ergens neerzetten. Eén van die vele hopeloze routines uit 24. Behalve dat je willekeurig wat pakt, als je iets doen moet, zolang het maar bruikbaar lijkt. Zo laat je dus ook alles uit je handen vallen, waar je staat en toevallig plek is. Met opruimen alleen ben ik er kortom niet. En hoe was het ook weer? Aanleren gaat makkelijker dan afleren. En volgens mij zijn mensen daar nog moeilijker in dan honden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten