Onhaasten kost werkelijk een hoop tijd. Open deur van hier tot Tokio, inmiddels, maar, zoals al gezegd, nooit eerder bij stil gestaan. Stom. Gebeurd vaker, dat me de meest vanzelfsprekende zaken ontgaan. Maar goed, dan zit je dus de krant te lezen op een van de weinige terrassen, die Agnita rijk is, het stadje mensengevuld want marktdag, en ipv te genieten van wat een of twee keer in de week een goede gewoonte zou moeten worden, zit je ongemakkelijk op je stoel te wippen. Er moet dit, en dat en nog meer. Onzin, belachelijk, maar waar.
Het is 'al' half twaalf. Verzonden wat verzonden moest worden, geen rust om het aanbod van de markt goed te bekijken, het inmaak- en inlegseizoen gaat beginnen, laat staan vanaf het terras van de Bodega het kopers- en verkopersvolk gade te slaan. Schoonmaken moet, de HR-ketel bijgevuld en ontlucht, de vorderingen aan het dak gecontroleerd en nog een waslijst, waarvan ik niet eens met het opsommen begin. Waar kun je die cursus volgen? Mañana Mañana voor beginners.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten