Landen?

 Vreemde stemming. Een afscheidsgevoel. Afscheid van wat?

 Natuurlijk denk ik daarbij aan de dood cq het leven. Mag niet verwonderen bij mijn opgelopen gedachtenkronkel(s). Maar dat ff buiten beschouwing gelaten, wat dan?

 Afscheid van de 'droomwereld' waar ik nu goed een jaar in verkeerd. De wereld waarin niks moet en "alles" kan, als ik het zou willen? Komen de voetjes terug op aard? Einde van de "vakantie"? Tijd voor de ontnuchterende werkelijkheid van alledag?

 Zou kunnen met de koffiemachine als laatste grote uitgave. Parijs als laatste stuip. Een gastenverblijf dat zijn voorlopige voltooiing nadert. Het schooljaar op punt van beginnen ..... Het zou goed kunnen, maar waarom zo heftig?

 Als het waar is, dat dit de combi is, moet ik wel ontzettend genoten hebben vanaf, zeg, de tropen. En misschien is dat ook zo, al zou je teruglezend niet direct op dat idee komen. Genoten in het besef, dat het slechts tijdelijk vol te houden is. Niet zo zeer financieel, hoewel ook dat in het huidige tempo niet door kan gaan, maar meer vanwege het hoge 'visite'- en 'vakantie'-gehalte van het leven van de afgelopen mndn.

 Nu is met vakanties niet zoveel mis, daarvoor met 'op visite zijn' des te meer. Maar in beide gevallen ontbreekt de eigen plek en dat breekt me gegarandeerd zeker op. Doet dat nu ff niet, heeft het wel al gedaan in de afgelopen weken en mndn en op het vervolg kun je in alle rust wachten.