woensdag 14 september 2016

Can-can

 Moulin Rouge. Groots entree, massale bedoening. Onvoorstelbare mensenmassa in zo'n tot op het bot afgeknaagde formule. Natuurlijk niks anders dan de mensenmassa, die iedere dag weer in de rij staat voor zoiets als de Notre Dame. Dezelfde rij, andere toeristen.

 Diner-formule genomen. Had geen idee wat me te wachten stond. Maar ook hier wordt aan presentatie niet gespaard. Een klein voetbalveld met gedekte tafels, rode schermlampjes, netjes glaswerk, katoenen servietten en zilver ogend bestek. Een halve fles champagne pp in te wisselen voor andere wijn, waar we voor de helft gebruik van hebben gemaakt.

 Aan een tafel met een stel uit Nieuw Zeeland. De VIP- behandeling had misschien een tafeltje voor twee opgeleverd. Misschien. Had wel meer dan het dubbele gekost van een bedrag, dat nu al niet misselijk was.

 Het eten oogde goed verzorgd. De ingrediënten waren bij mijn voorgerecht aan de minimale kant en alhoewel het hoofdgerecht beter geportioneerd was, smaakte het nergens naar. Bij beide gerechten was de presentatie echter ok. Het nagerecht was vervolgens qua smaak oké, maar een misser qua presentatie. Het betere carterwerk, dus, meer niet. Hop, nu de show.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten