In bad geëindigd. Is er een beter bewijs, dat zoiets als de gewenste rust bezig is terug te keren in mijn bestaan? Een eerste zaluw, dus niet al te hard roepen, maar bemoedigend. Het feit, dat in het water dobberend met voldoening naar het gerealiseerde resultaat van de badkamer kon worden gekeken, is ook een pluspunt in deze. Mn de douche, waar ik normaal gesproken onder sta, is vanuit het bad bezien goed gelukt. Het heeft dat 'bijzondere' gekregen wat de bedoeling was. Net dat tikkeltje meer dan een simpel gebruiksgeval. Niet in de laatste plaats dank de bloementegels van Mariana's keuze. Zou nog steeds niet mijn keuze zijn, maar het resultaat mag er zijn.
'Af' is de badkamer nog niet, net zoals geen enkele andere kamer echt af is en waarschijnlijk nooit 'af' zal zijn. Hoe 'af' het met iedere verdere kleine of grote invulling dan wel aanpassing mag lijken, het is nog niet gedaan of de volgende wijziging en/of aanvulling dient zich al aan. Nu zou dat in de badkamer mee moeten vallen. Met alle inbouw nou niet de ruimte waarin zaken eenvoudig gewijzigd kunnen worden. Wat dan wel weer de oorzaak is van enige terughoudendheid in het aanbrengen van (de laatste?) elementen. Maar behalve de al eerder genoemde 'vergeten' droogplekken voor de handdoeken, moeten er de nodige wegzet- en weglegplekken komen. Voor de (droge) handdoeken, de zeepzooi in de douche, het tandenpoetsinstrumentarium bij de wasbak(ken) en de alsmaar groeiende parfumverzameling van Mariana. En dan heb ik het nog niet over zoiets als een spiegel gehad. Niet dat ik 'm mis, maar toch.
Spul waar niet zoveel in de kiezen valt, want glas, behalve qua afmetingen. Dat werkt anders met dingen als pleeborstelhouder en iets om de pleepapierrol voor gebruik in te hangen. En wie weet ook voor de reserverollen. Werkelijk nooit in mijn leven mee bezig gehouden. En lelijk dat het spul over het algemeen is ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten