Hoe komt men erbij dat het zo slecht gaat met Europa? Ik heb in de Printemps niet genoeg rondgekeken om hun reclames te kunnen bevestigen, maar Lafayette zal weinig anders zijn en was één grote luxe toestand qua variatie in de keuzemogelijkheden en de gepresenteerde merken. Het eigen huismerk was ergens weggemoffeld in een hoekje. Nu zijn keuken- en woonartikelen nooit goedkoop als ze niet van de Hema of de Blokker komen. Maar dan praat je niet over vier- en vijfcijferige bedragen voor de komma zoals hier bij schoenen en tassen. En op de sieradenafdeling ging het rustig nog een cijfertje verder.
Maar dan zijn we er nog niet. Klanten die zoiets willen betalen probeer je op of eigenlijk af te vangen en in de watten te leggen. Dat noemen ze 'tailor-made' services in een land, dat een hekel heeft aan het gebruik van de Engelse taal. Dan krijg je een 'personal shopper' in je maag gesplitst, winkel je 'handsfree' en staan 'private lounges' tot je beschikking.
Wat moet ik me daar bij voorstellen? Iemand draagt je oversized boodschappentassen, wijst je waar alles ligt en adviseert je de duurste alternatieven? En die lounges dan? Om uit te puffen of zijn dat uit de kluiten gegroeide paskamers? En wat kost het om de hele tijd zo iemand ( of zijn het meerdere personen?) achter je kont aan te hebben lopen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten