Regenbogen, roze wolkjes, engeltjes, elfen, zacht wiegende bloemrijke weilanden, zonneschijn .... het zou me na gisteren niet echt verwonderd hebben. En verwonderd heb ik me ook niet vannacht over het zwart, de horror, leegte en dood. De vleermuizen, die ik de afgelopen dagen binnen aangetroffen heb, krijgen gelijk een andere lading. Ik zou er niks op tegen hebben, als die flauwekul eindelijk afgelopen zou zijn. Blijkbaar zit dat er nog steeds niet in.
Tussen de heisa van mijn persoonlijke spookhuis door wat uren slaap gehad met de rust van een opgejaagd dier. Niet het fitste begin vandaag. Ik zal me het uit de doeken doen van het mechanisme besparen. De kern is fysiek, maar wat de verweving van lijf en geest daarvan weet te maken, zou me intens kunnen verwonderen als de confrontatie tot een of twee keer in je leven beperkt zou blijven ipv per maand. Zoals al eerder geconstateerd; Alles gaat vervelen. Al zou ik hier eerder het woord 'irriteren' bij willen gebruiken.
Irritatie leidt tot opstand, opstand tot verzet en voor je het weet zit je in de mallemolen van Paniek & Co. Maar niet gedaan dus. Gelukkig brand ik daar nauwelijks meer mijn vingers aan. Dat heet dan volgens mij weer 'afstomping'. Blij toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten