Ai, gezond is ook niet alles. Je mag d'r best mee oppassen. Zo af en toe weet die tic tot de juiste hersendelen door te dringen en geef ik d'r aan toe zonder stil te staan bij de eventuele consequenties. Het is dan wel netjes, dat je de lever eens de tijd gunt om op adem te komen, maar waarom dan om 20:00 nog bulken van de energie, als je eigenlijk het liefst onder je reeds tot twee verdubbelde dekbedden zou willen kruipen? Kijk, daar had je nou ff niet bij stilgestaan. Dat is omschakelen en laat ik daar al meer dan eens mijn gram over hebben gespuid.
Hup, nog maar een glaasje water. Ingeschonken in een wijnglas, ogen dicht, het met een beetje fantasie over je tong laten rollen en het verschil is weg te relativeren. Dat is niet het punt. Het punt is, dat ik de avond ouderwets de nacht in zie schuiven en nou niet overborrel van enthousiasme voor iets anders dan slapen. Ik ben daar het laatste jaar best goed in geworden, de onderbrekingen met pauzeprogramma daar gelaten. Maar ik heb me laten vertellen, dat die pauzes helaas leeftijdsgebonden zijn. En als het behalve bij mij bij nog iemand voorkomt, dan is het natuurlijk een algemene kwaal. De pauzeprogrammering valt daar dan weer niet onder, die schijnt meer met mij dan met mijn leeftijd te maken te hebben. Er zijn momenten, daar geloof ik bijna alles. Heeft vast iets met afstand te maken. Daarom weten anderen altijd meer van jou dan jezelf niet vergeten bent. Niet dan? .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten