Nou, nou, nou. Wildzwijn van eigen terrein gegeten, een paar goeie glaasjes daarbij, alles gemixt met een onderhoudende keuvel, kaas en taart toe .... Een mens is met minder tevreden te stellen. Je zou bijna het gedoe met de makelaar vergeten.
Lieve mensen zijn het, René en Gisèlle. Een kwalificatie, die niet snel over mijn lippen komt. Op hun manier zo tegen de tachtig hangen of passeren is niet verkeerd. Dat heb je natuurlijk niet in eigen hand, al probeert de maatschappij je dat momenteel wijs te maken en is ieder mens bereid dat te geloven. Het stieffelt wat hun betreft in elk geval rustig door. Werkt in de moestuin. Hakt hout voor de winter. Verwerkt hele of halve reeën, herten, wilde zwijnen, eenden en ander wild tot smakelijk pâtés, ragouts of, zoals vanmiddag, gerechten. Verzorgt kippen, ezels en konijnen. Houdt zich afzijdig van wat hen niet aanstaat ..... Ik voel wel een soort van verwantschap.
En als zo vaak, al had ik anders gewild, kom ik met lege handen aan en vertrek met mijn armen overladen. Wild zwijn in delen, pâté en ragout, tomaten en eieren. Tijd voor champagne .... om weg te geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten