Utrecht gaat te keer. Wind, regen en nu ook bliksem en donder. De hel en hemel botsen onmiskenbaar.
Bizarre wereld. Graven, wijnen, vriendinnen en gerechten. Het leven gaat door, alle schuurvlakken daargelaten. Klets! Daar rolt de donder weer door Utrechts binnenstad. Ik mis mensen en heb er, ongeveer gelijktijdig geen behoefte aan. Mijn tegenstrijdigheden hoogst persoonlijk vormgegeven.
Mensen hoor je te missen als je ze niet ziet, niet als je er mee samen bent.
Ondertussen neergestreken in het Podium, Podium onder de Dom. Bijzondere plek. In de begintijd meegemaakt, is verplaatst, heeft reuzestappen gemaakt. Prettig gespannen verwachtingen verbleken in het aanschijn van het gebodene. Waar andere plekken om sterren vechten en ze desondanks moeten inleveren, is hier ieder gerecht, iedere bijpassende wijn een schot in de roos ... In het midden van de roos!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten