Omschakelen naar niet meer schakelen .... Het blijft geschakel! Misschien komt het ooit zover, dat ik het ga missen, voorlopig zie ik dat niet gebeuren. Als het maar geen continu omschakelen tussen schakelen en niet-schakelen wordt. Ik rij af en toe in een automaat. Dat kost de lengte van een klein dorp en dan overheerst het gemak. Terug is anders. Op de rem staan trappen en je verbazen waarom d'r geen beweging in de versnellingsbak is te krijgen ... Geef me voorlopig maar die handgeschakelde toestanden. Af en toe is het prettig om bewust de hogere toerentallen op te zoeken, doortrekken zonder dat het versnellen onderbroken wordt door afgedwongen geschakel. En al eens op de motor proberen af te remmen in een automaat? Bijvoorbeeld in een steile afdaling? Dat ken dus niet! Altijd prettig als je zoiets op tijd wordt verteld ipv een proefondervindelijke ervaring.
Maar soit, dat is allemaal veel te concreet, heel erg werkelijk en toch ook weer absoluut niet want bijna 100% voorspelbaar. Zo werkt dat in de werkelijke werkelijkheid niet. Dat werkt meer atonaal. D'r net naast. Net niet het verwachte of gewenste. Al is iets verwachten bijvoorbaat een verzoek om teleurgesteld te worden. En dan 'verwachten' combineren met 'wachten' ...., dat is zoiets als een afgedwongen zelfmoord. Gelukkig heb je het eerste meer in eigen hand en kunt dat gewoon overboord kieperen. Laat je gewoon verrassen waarbij 'in de bek kijken' is toegestaan. Je hoeft je tenslotte niet alles in je maag te laten splitsen. We zien wel, waar ik nog tussendoor heb te laveren, voordat ik aan de concrete invulling van een nieuw vormgegeven leven toekom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten