Heerlijk om over een markt te slenteren. Deels de overdaad. Deels de presentatie. Zeker weten de geboden mogelijkheden. Het zijn aantrekkelijk geëtaleerde ideeën. De ene uitdaging naast de andere verleiding. Daarbij viel mijn aankomst samen met hun vertrek. Daar heb ik meestal last van. Een paar uur eerder moet alles nog erger zijn. Dan zou de week te kort zijn om de aankopen te verwerken. Nu de pepers gevonden die ik zocht, dat was nabij boven verwachting. Soms mis je die Surinaamse roots van menig Nederlandse marktkoopman of vrouw. Tevreden manneke dus.
De armen vol, en dat zonder winkelende vrouw aan mijn zij, ploft dat lekkerder neer op een terras dan zonder resultaat. De zon deed ook een duit in het zakje. Bijna een perfecte wereld. De hele 'nouveau riche' sceen en ander soort kakkerig volk (weet even geen vleiendere omschrijving), waarvan er in Périgueux altijd meer dan elders zijn te vinden, nam het grootste deel van de terrasruimte in beslag. Het enige minpuntje. Ff zoeken en het met een niet optimale plek moeten doen. Een mens kan niet alles hebben. We hebben het maar weer ff met deze dooddoener gedaan.
Buiten gelunch. Ook niet verkeerd. Personeel iets minder gehaast dan op een doordeweekse dag. Hoefde ik mijn bord niet te verdedigen vanaf dat het half leeg was. Een modern nadeel van dit buiten zitten is de moeilijke leesbaarheid van je schermvoorzieningen. Een echte krant is net als papier en pen vele malen meer te prefereren dan de digitale versies. Ongeacht of het op de telefoon, tablet of laptop is. Soms ga ik domweg binnen zitten. Nu geen zin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten