Uit mijn vel. In mijn vel. Heerlijk liggen rekken en strekken in bed. Zou het een iets met het ander te maken hebben? Moest het effe? Wie weet. Lijf voelt stukken ontspannener aan. Het leven komt me relaxter tegemoet. Houe zo. Nu de discipline weer opduikelen. Rondje weer bijna rond.
Weer 'weer'. Altijd weer weer. Zelden iets nieuws en dat alleen met wat fantasie. Rondjes, kringetjes, herstarten, overdoen. Mijn leven is platgetreden, afgeknaagt, uitgekauwd. Ik hang al veel te lang rond in de epiloog van dit deel. Ben uitgekeken, gelezen en gedronken. Iedere dag weer op de fiets naar dezelfde saaie plek met weinig uitdagende bezigheden, nietszeggende collega's, achterhaalde grapjes en slechte koffie. Ja, het lijkt er verdacht veel op. Dit is nou werkelijk niet, waarvoor ik een punt achter mijn ambtenarenbestaan heb gezet. Geen slechtere baas dan verkeerde omstandigheden.
En ook dit is al in meerdere vormen en versies voorbijgekomen. Het is een weekendkrant met steeds weer dezelfde berichten, alleen soms in een andere volgorde. Tijd om het abonnement op te zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten