Willen neuken en verneukt worden. Overdrachtelijk dan. Liefde behoort van twee kanten te komen. Ook overdrachtelijk, in dit geval. Al lijkt het me qua ervaring wenselijk, als dat altijd en overal gewoon het geval is. Soort van "Wat u niet wilt dat ..... etc." Eénzijdige inzet kan niet anders dan een verneukt gevoel opleveren. Letterlijk gelukkig maar eenmaal in mijn leven gehad, andere varianten helaas te kust en te keur voorbijgekomen. Uiteindelijk ben je die vorm van misbruik, want iets anders is het niet, een beetje zat.
Ik heb zeker weten al verhaald van die keer, dat ik in mijn eentje onder de Eiffeltoren stond te wachten en al die anderen, waar de afspraak mee gemaakt was, door de maanden heen voor henzelf acceptabele uitvluchten voor hun niet-verschijnen hadden bedacht. Mij dat helaas niet hadden laten weten. Maar goed, voor lul staan in Parijs, d'r zijn ergere dingen in het leven. Een uitstekend weekend gehad en mijn vriendenkring vervolgens enigszins uitgedund.
Maar het kan ook anders. Zoals bijvoorbeeld als laatste in de disco blijven hangen en bij vertrek merken dat de rest van de club te beroerd is geweest om zijn deel te betalen. Dat wordt al minder. Je slikt, je betaalt, rekent later af en maakt vervolgens de rekening op.
Altijd makkelijk geweest met geld. Als het er is kun je het uitgeven, is het er niet dan pak je je houtje uit de kast. Ook nu, tonnen laten verdampen omdat de markt dat schijnbaar wil. Maar alles heeft een grens en als je die niet ziet, dan is het eenvoudigweg wieberen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten