Niet vaak maar toch af en toe in mijn leven in wedstrijdsituaties verzeild geraakt. Zelfs, maar nu werkelijk ontzettend sporadisch, op activiteiten en momenten dat ik wist dat winnen tot de mogelijkheden behoorde. Altijd met een 'indien, als, dan' anders zou het een gelopen race en geen wedstrijd zijn. Een mengeling van uitdaging, angst voor fouten en het verlangen naar het eind.
Winnen heeft me trouwens nooit de voldoening gegeven, die ik zocht. Waarmee een hoop van mijn potentiële drijfveren op een gegeven ogenblik op de schroothoop zijn beland. Er is altijd iemand beter, sneller, kiener of wat dan ook. Is het niet nu, dan is het morgen wel. Zo zijn er ook altijd legio voorbeelden van minder goede, langzamere en met minder grijze massa gezegende medeaardklootbewoners. In feite dus geen ene ruk aan. Je moet het zelf doen, d'r lol aan bleven, tevreden over zijn en nog wat van die open deuren.Van een voetstuk val je enkel af.
Lol & tevredenheid. Maak er voldoening & tevredenheid van en je hebt de lat, waar je, afhankelijk van plaats en tijd, alles langs kunt leggen. Altijd nummer 1 of eeuwige tweede. Eigen keuze. Het maximeren van de mix der mogelijkheden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten