Schiet ik vanaf nu in de retro-mood? De eerste aanzet is er. De plotseling actievere verkoopperikelen. De dood als onwelgevallige mijlpaal. Het getal zeven. Het kan een 'leuke' mix opleveren. Verlangen, terugblik en de wat minder grijpbare duiding. Begin, einde, afwisseling. Zelfs Job schiet door mijn kop. Rustig gaat het niet worden, schat ik zo in. Misschien heb ik me wel voor de gek willen houden met het idee, dat het een rustige maand had kunnen worden. Het 1-2'tje lijf en geest is voorspelbaarder, dan ik me toegestaan heb om te bedenken.
Laat maar komen ...... of gaan, kortom. Als ik iets als zinnig heb leren ervaren .... Maar gelukkig zijn er meer (schrijf-)kanalen dan deze. Het hoeft niet allemaal hier gedropt te worden. Multitasking! Koud kunstje als je de meervoudigheid van de persoon op de juiste manier weet te benutten. De hele verdere rest kan er zo bij inschieten. Maar goed. Gras, bramen en de afwas kunnen niet altijd op nummer 1 staan.
Misschien had ik er meer werk van moeten maken. Misschien ... Zo'n inleiding tot een twijfel die met regelmaat voorbij is gekomen. Tijd om daar afscheid van te nemen. Het is niet vergeten, maar wel voorbij. Tijd om het verleden definitief te laten rusten. Als me dat de komende twee weken lukt, zou dat mooi, erg mooi zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten