Afzien en onthouden! Nee, ik ga niet het klooster in. We rukken het gras naar plaats één van de prioriteitenlijst voor de komende dagen en doen tegelijkertijd een poging om enige gezonde regelmaat terug te brengen in het dagelijkse voedingspatroon. De dikke speculaas van AH is bijna op, dus dat zou moeten lukken. Winterse soepen, hete Aziatische gerechten, af en toe een salade, soms iets Italiaans en dat met vele glaasjes water, waar ik Jezus bij uit de buurt houdt, anders schiet ik er nog niks mee op.
Niks mis met de instelling dat het leven één groot feest is, maar vol-continu gaat dat toch ten koste van de conditie. Als dingen ouder worden, gaat de flexibiliteit verloren. Plastic verhard, leer verstijft en de mens is geen beter lot beschoren. Als het nog ff zo doorgaat hang ik tien uur per dag aan de apparaten om een uur of twee soepel en vlotjes door het leven te bewegen. Ook nonsens, maar niet geheel bezijden de waarheid.
...... en dan kan ik het niet nalaten om te denken: "Dood ga je toch!". Misschien morgen al ..... Flauw, maar waar. Ook hier geen afstel door uitstel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten