Een echte zondagse zondag met een stevige dosis lamlendigheid. De muziek maar eens aangezwengeld. Jammer dat niemand in de keuken lekkere dingen staat te maken. Zou wel wat lusten. Dit in tegenstelling tot de behoefte iets klaar te maken. Die houdt zich gedeist. Van die kleine, smaakvolle en aantrekkelijk opgemaakte hapjes lijkt me wel wat. Niet van die tapas plempsels, maar iets waar aandacht en plezier vanaf straalt. Zie me dat zelf niet voor elkaar boksen vanmiddag, maar gelukkig is die nog lang en open naar alle mogelijke kanten.
Een beetje ruimen. Van de strips komt de rest. Een hoop zaken door mijn handen en gedachten laten gaan. Ga ik tijdelijk een tweedehands zaak beginnen of ga ik het allemaal met de schepen achter me verbranden? Wat een zooi. Een term, die het merendeel van de spullen onrecht doet. Of laat ik naast de bescheiden truck voor persoonlijk spul strak minstens één 18-m vrachtwagen aanrukken en ga daarachter voor Sinterklaas spelen?
Bezig zijn ermee dompelt me keer op keer onder in melancholie. Niet uit de verf gekomen bedoelingen. Gestrande ideeën. Goede bedoelingen, die halverwege de uitvoering richting en energie zijn verloren. Aan alles kleeft verleden. Vaak zoet, soms bitter maar altijd belast. Als ik iets bij een herkansing, hoe theoretisch ook, anders zou doen, dan zou dat het meeslepen van dingen zijn. Minder, misschien wel helemaal niks meer. Niet meer dan die voor het lopen verantwoord geachte 12 kg ..... als man zijnde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten