Tijd voor normaliteit. Ik wil de opsomming automatische met de afwas laten beginnen, maar die paar vuile dingen lonen werkelijk de moeite van een aanzet tot inspanning niet. Maar er is altijd wel wat anders, dat zonder opdringerig te willen zijn wel dik in de weg ligt. De was is niet af .... bijvoorbeeld. Het bed mag verschoond. Gedachten geordend. Aannemer in de goeie richting houden. En gezien het weer is -bij behoefte- het aanbod aan bezigheden buitenshuis overvloedig. Killing royaal.
Maar laten om te beginnen de dag niet uit het oog verliezen. De Heere eren , al is het die in mezelf. Een tweede koffie. Een rondje paddestoelen zoeken en waarschijnlijk niet vinden. Wat goed is ook, want ik zit voor dit jaar bijna weer aan mijn eekhoorntjesbroodtaks. Eind volgende week, denk ik, dat ik waarschijnlijk nog een portie kan verdragen. Maar leg dat die soms bijna letterlijk uit het niets en in no-time op-ploppende schimmelvruchten maar 'ns uit. Paddenstoels is nog moeilijker dan Honds.
Ondertussen zal het zondagse borreluurtje zijn bereikt. Dat schift soepeltjes het theoretische spectrum van de mogelijke activiteiten. Wat nu nog reëel lijkt, gaat straks als volstrekt belachelijk aan de kant. Geen getob over de wenselijkheid van mogelijkheden maar heldere, klinkklare keuzes. Vooral klinkklaar ... Nu alleen nog strootje trekken voor het koken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten