Een potje klagen, daar heb ik zin in. Waar zou ik beginnen? Altijd eerst op derden schieten voordat je aan jezelf begint. Mijn hoofd, rug, buik, voeten, armen en bulten zetten geen zoden aan de dijk. Eigenlijk is er sowieso niet voldoende voor de hand liggende materie om over tekeer te gaan. Het aantal dwarsliggende instanties is gedecimeerd. Nog slechts één naprutelende Franse belastingdienst. De inschrijving in de gezondheidszorg hier te lande lukte laatst zowaar in één ochtend tijd. Dat was bijna frustrerend gemakkelijk. Ook geen gedoe met buren, bouwvakkers, installateurs, aannemers en soort gelijk volk.
Eigenlijk rest me weinig anders dan voor een spiegel gaan zitten en tegen mezelf aan te zeuren. Dat klaagt niet lekker. Iets anders dan maar. De krant? Mariana? Zou oneerlijk zijn. Laat ook maar. Ik ga gewoon wat lopen tutten en zie dan vanzelf wel of iets mijn aandacht weet op te wekken. Een beetje van het een, afgewisseld met iets van het ander en weer het een, maar dan anders, etc.
Een boek, een goede stoel, een ijskoud glas witte wijn en een paar smakelijke hapjes..... Het is dat de stoel ontbreekt. Ja, zou ik het daar eens over hebben? Maar dan meer algemeen de inrichting. Helaas kom ik dan weer bij mezelf uit. Ok, muziek en de stofzuiger ... om te beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten