Onweer. Ik kan er weer van genieten! Een vooruitgang van jewelste. Het is niet van gisteren op vandaag tot stand gekomen. Het heeft de nodige onweders gekost om de overtuiging te sterken, dat deze plek in redelijk normale omstandigheden geen schade oploopt van een uit de hand lopende bui.
In Utrecht kon ik nog genieten. Staand op het dakterras. Een hemelse douche met tropische intensiteit. Dat, naar later bleek, het overvloedig neerplenzende water op de beneden het dakterras gelegen étages langs de muren stroomde, was al minder maar niet doorslaggevend. Ook de storm in Frankrijk enige mndn na aankomst wist me nog niet compleet onderuit te halen. Tè extreem. Tè uitzonderlijk. Maar twee jaar later weer schade en zo ging het eigenlijk bij iedere wat te heftige onweersbui weer mis.
Oorzaak het matige onderhoud van de gebouwen, de vele vierkante meters dak en de niet altijd slimme constructies bij het aaneensluiten van de ene dakafvoer op de andere en natuurlijk de mooie plannen, die nooit verder dan het papier zijn gekomen. Vier duidelijke oorzaken die hier dus niet meer spelen. Minder dak, perfect onderhoud, slimme constructies en doen wat afgesproken is. Scheelt echt, als je geen half voetbalveld aan dakbedekking hoeft te onderhouden. Maakt genieten weer mogelijk. Zelfs van onweer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten