Het heeft meer dan een jaar gekost en een katerige zondag was noodzakelijk om eindelijk werk te maken van een beetje buurten op plekken, die net naast de grote wegen liggen en we dus met regelmaat ongezien zijn gepasseerd. Ik zou de kaart erbij moeten pakken om al de kleine dorpen op te kunnen noemen. Stuk voor stuk prachtige plekken. Per dorp wisselt de staat van onderhoud qua percentage ruïnes en prachtig opgeknapte en soms helaas kapot gemoderniseerde huizen.
Eén dorp gepasseerd dat overduidelijk een meer dan 'normaal' groot aandeel aan zigeuners herbergde. Armoe troef en het stuit je huisje voor huisje tegen de borst. Als je dat afzet tegen de Indiaas ogende, afschuwelijk protserige en belachelijk grote bouwwerken, die door zigeuners, maar van een andere 'soort', in Turda nabij Cluj zijn opgetrokken, dan begrijp je, dat ook die wereld weer zijn hiërarchieën kent.
Het zijn òf langgerekte lintdorpen (pleonasme?) langs een doorgaande weg of verscholen gehuchten aan het eind van een dal, waaruit je alleen over dezelfde, kilometerslange weg terug kunt. Maar in beide gevallen een kleurrijke aaneenrijging van voorgevels. Soms met bijna schreeuwende kleurkeuze. Met tussen de dorpen ruimte. Veel ruimte. Nog meer dan in Frankrijk, En mooier ook. Minder eentonigheid qua bos(aanplant) en landbouw. Wilde en verwilderende weilanden, niet-ruilverkavelde perceelgroottes, loofbos, natte gronden, etc. etc.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten