Voor de aanvang van de stadse dag mezelf vandaag een douche gegund. Een van die vanzelfsprekendheden die zijn vanzelfsprekendheid verloren heeft zien gaan in de laatste 14 mndn. Dat maakt dat iets simpels als een luxe aanvoelt. Eigenlijk zou je dat er op de een of andere manier in moeten zien te houden. Nooit meer routinematig onder de douche stappen. Klinkt bijna naar 'mindfulness'. Niet dat het me ooit gelukt is om een handvol krenten met de geadviseerde aandacht naar binnen te werken.
Die douche is gewoon een genot. Zou die al geweest zijn als het een rechttoe, rechtaan geval was. Maar deze spuit het water uit meerdere koppen, richtingen en op verschillende wijzen. Ik heb ze inmiddels allemaal geprobeerd. Alles met beleid omdat de afsluiting van de ruimte nog ontbreekt. En het is onbeschoft genieten!
Als de deuren zijn geplaatst, kan ik de verschillende mogelijkheden pas echt tegen elkaar afwegen. Maar hier zal ik vaker en langer in, onder en tussen het water staan dan strikt voor een wasbeurt nodig is. Een verlangen dat mij tot op heden maar zelden heeft overvallen. Vooral die regendouche van exorbitante afmeting laat me bijna zingen en springen als Gene Kelly.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten