Weet sinds gisteren nog steeds niet of ik moet lachen of huilen. Als je zo blind vaart op codes dan kijk je toch 25x om er zeker van te zijn, dat de cijfercombi klopt. En 2x4 cijfers is geen chassisnummercombi van letters en cijfers of een IBANcode als je geld overmaakt. Vergissen is menselijk, maar dit is oerstom, erg onprofessioneel èn, wat het ergste is, niet in een dag of wat verholpen. Weer wachten dus. Mijn favoriete bezigheid.
Gelukkig betreft het enkel de ombouw. Onderstel en matras kunnen geleverd worden. En dan mag er straks helemaal niks meer verkeerd gaan, want een mndnlang beslapen matras is niet meer in te ruilen. Blijft spelen met vuur, dus. Dat risico ga ik nemen. Eindelijk van de bedbank af. Meer dan een jaar op geslapen. Mijn rug moet terug om wennen aan een goede ondergrond.
Hèt grote pluspunt, ondanks alles. Het finale moment is kortom nakende. Hooguit nog een week en het is eindelijk mogelijk om 24 uur per dag met alle bijbehorende normale handelingen en bezigheden hier ter plekke te verblijven. Geen heen en weer gedoe meer. Geen moeder of ander volk dat op onchristelijke tijden onder aan de trap staat te roepen. Geen discrepantie meer tussen bed en bad. Slapen in een goed èn ruim bed. Wakker worden in eigen omgeving. Toileteren in eigen badkamer. Ontbijt uit eigen keuken. De wereld de wereld kunnen laten, totdat je ervoor kiest, er binnen te stappen. Daar kan zelfs in 5-sterren kamer in een hotel niet tegenop, tenzij er een privé zwembad op je balconterras ligt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten