Het gaat alles behalve van harte, maar het eind komt onder handbereik. Ruimte verschijnt op de ene plek en verdwijnt op de andere. Weinig wat gewoon weg kan. Was makkelijk geweest, maar wat dat betreft is de lucht inmiddels een beetje uit het systeem. Stapelen dus! De kunst van het stapelen op de manier, dat de meest waarschijnlijk ooit gezochte zaken op de best bereikbare plekken liggen. In de toekomst kijken dus. Wie kan dat?
Soit. Blabla. We gaan het zien, zoals we nog steeds meer gaan zien, dan we werkelijk weten hoe het werkt. Vast debet aan een nieuwe plek, een ander leven en al de nog te realiseren plannen.
De laatste 20% te gaan. Gevarenzone. Motivatie taant. Weerstand groeit. Zin zoekt bevestiging. Net nog de tijd voor een hernieuwde aanloop. Loopt dat vast, dan duik ik de tuin in en zie morgen verder. Het had beter gekund, maar het gaat goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten