Een grote stap verder gekomen in het afronden van van deze plek. Een hoop smoezen en uitvluchten minder om niet aan de slag te gaan met wat in eigen beheer te doen staat. Vooruitgang met twijfelachtig smaakje. Straks zijn er geen derden meer om op te foeteren en kan ik me enkel afreageren op mijn eigen oren. Enerzijds 'Ai, ai, ai' anderzijds maar goed ook. De plek krijgt nooit iets eigens als er niet in geleefd en door onszelf aan gewerk gaat worden.
Dat ondanks alle vertraging het 'leven in' samen zal gaan met het 'werken aan', had misschien niet gehoeven, maar zat er wel in. Ik heb, geloof ik, nog nooit op een plek gewoond, die 'Af' was. Ja, de kamer bij de hospita was af, alles daarna is steeds in diverse fasen van realisatie blijven hangen cq ik ben er steeds in bezig gebleven opzoek naar wat ik(/we) werkelijk wilde(n). Studentenflat, Eykmanlaan, OudeGracht, Le Petit Masvieux en nu Coves 13, wat binnenkort een poëtischer naam zal krijgen.
Zover als hier ben ik eigenlijk nog nooit gekomen. Op wat grotere ingrepen in de tuinkamer na (vloer en trap) is echt enkel en alleen het sleutelen aan details overgebleven. Best knap in 3 jaar tijd. Voor mijn doen dan. Niet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten