Hier tweede Pinksterdag en in de rest van Europa, muv misschien Bulgarije, wordt gewoon gewerkt. Voelt een beetje als spijbelen aan. Niet verkeerd! Bovendien prachtig weer, terwijl de berichten uit Nederland vooral water te bieden hebben. Hetgeen het prettige gevoel alleen versterkt. Zoals je op vakantie meer geniet als het thuisfront over het weer klacht. Ook de enige reden om contact op te nemen. Niet dat ik ooit op dat idee ben gekomen. Weg = weg, en dat werkt niet, als je alsnog rekening moet houden met hetzelfde gewauwel als in de rest van het jaar. Maar oké, ik was daar anders in dan anderen, heb ik zo door de jaren, excursies en relaties heen gemerkt.
Maar ondanks prettige gevoelens ten koste van anderen moet hier vandaag het een en ander gebeuren. Deze week komt een bestelde tafel, gemaakt van uit Nederland naar Frankrijk en vervolgens naar Roemenië versleept hout, en begin volgende week het voorlopig laatste element ter completering van de inrichting: het bed. Niet dat dan alles uit de dozen is en netjes op z'n plek staat. Daarvoor zal toch eerste het parket in de tuinkamer gelegd en mn geschuurd moeten zijn. De laatste stofproducerende bezigheid binnenshuis.
Slaapkamer poetsen dus, maar vooral toch de tafel leeg maken. Dat betekent administratie ordenen en opruimen. Opruimen zonder dat de plek er is, waar het heen zou moeten. Verplaatsen dus. Weer verplaatsen ipv opruimen. Geen stimulerende gedachte. Maar het kan niet anders, dus dan maar zonder stimulans.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten