maandag 27 juni 2016

Nieuwsgierig

 Ik merk, dat ik stik benieuwd ben, waar dit Europa-verhaal gaat eindigen of stranden, zo je wilt. Als je het met een loopgravenoorlog vergelijkt, heeft de ene partij de andere op verbluffende wijze verrast, maar weet geen van beiden nou of het resultaat winst of verlies betekent. Er is heel hard "Kiekeboe" geroepen en feitelijk is niks veranderd en toch is alles anders. Een vreemde situatie.

 Wat uit de kelen van de gevestigde EU-orde komt, getuigt niet van het feit, dat begrepen wordt wat gebeurd is. En dat na reeds meer dan tien jaar op de deur hameren door mensen en partijen. Een beetje zakelijke lobby heeft sneller meer succes. De onvrede, het over de hoofden heen doordrukken van besluiten, de ontbrekende directe democratische basis, de in geuren en kleuren uitgemeten en door henzelf opgeëiste buitennissige betalingen en ander financieel misbruik, etc, etc, etc, etc. Ik zou het hele stuk met 'Etc's' kunnen opvullen en niet van overdrijving beticht kunnen worden.

 Maar een hand in eigen boezem? Enige excuserende nederigheid naar de burger toe? Ben je gek. De hoofden zijn van zeer degelijke eikenhouten planken voorzien, waarop iedere vorm van kritiek, hoe terecht ook, simpelweg afketst. De wereldvreemdheid, die geleid heeft tot wat nu is gebeurd, wordt met hetzelfde gemak vooruitgeschoven als oplossing voor de erdoor ontstane problemen. Grote problemen. Diepingrijpende problemen. Problemen veroorzaakt door doordenderende dove en blinde would-be leiders. Niet alleen op EU-nveau trouwens. Nederland is geen haar beter.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten