maandag 1 september 2014

Wiebelig

 We balanceren voort op de rand van de richel. Pushen niet, verleiden niet, kijken toe, wachten af. Het beweegt en dat nog vooruit ook! Rustig laten gaan, zou ik zo zeggen. De avond is ver weg. Mogelijkheden te over. Het speculeren laten we maar voor wat het is en richten ons wijselijk op het constateren achteraf. Eerst zien dan geloven. Eerst doen dan druk maken ... of niet.

 Ik zal blij zijn, als ik hier ooit een punt achter kan zetten. Een bijzondere punt , want het zal de duurste punt zijn, die ik ooit in mijn leven heb gezet. Domweg in geld dat het gaat kosten, maar, en waarschijnlijk veel omvangrijker, ook in energie en ....... ja, hoe zeg je dat nu zonder zo'n vervelend woord als 'emotie' te gebruiken? Alles is energie, dus laten we het daar op houden .... fysiek en persoonlijk.

 Na deze pas op de plaats treden we de volgende étappe van deze (mid-)dag tegemoet. Opruimen, schoonmaken, plaats maken, ruimte creëren voor de verder voor(ui)tgang. Gedachtenactiviteiten bij de nul proberen te houden en de afdeling 'Doen' stimuleren. Nog ff geen vrolijke deuntjes. Gewoon door. Bezig zijn. Misschien kan straks dat leuke er ook nog bij.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten