Prachtige avond. Bijna volle maan. Toch een beetje bezopen om naar huis terug te lopen. Helaas geen zin in een taxi en d'r zit vanalles in mijn auto, maar geen fiets. De eerste keer in bijna 15 jaar, dat een auto me in de steek laat op een moment, dat niemand is op te trommelen. Het zal vast een vingerwijzing van hogerhand zijn. Hier heeft het universum zich geroerd. Nu hoef ik straks alleen met terugwerkende kracht te bepalen waar de verwijzing voor bedoeld was. Daarna het verhaal in de juist oren fluisteren en het gaat een eigen leven leiden.
Ik had liever nu onderweg wat verhalenswaardige afleiding gehad. Een paar elven of een loslopende kabouter of bij gebrek aan beter op z'n minst een beetje monster. Had bij die maan er wel vanaf gekund. Overdag valt er nog wat te zien, maar in het donker valt op die kleine C-wegen weinig te beleven. Niet eens een ree. Terwijl die toch beter nu over kunnen steken, dan als ik met de auto passeer.
Maar het leukst van alles was de aankomst. Twee uur gelopen, eindelijk waar je zijn wilt, grijp je in je zak en voordat je iets voelt, weet je het al ....... de sleutel in de auto laten liggen! Wonder boven wonder had ik de sleutels van beide auto's in mijn zak. Vingerwijzing nr. 2?? Dus weer terug ..... 10 minuten heen, 10 minuten retour. Het geheel geeft me een wat dubbelop gevoel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten