Van tegels, trappen en terzijdes. Het lijstje met nog te verrichten voorbereidingen tbv de uitvoering van de bijna laatste werkzaamheden wordt steeds korter. Na de kleuren van gisteren vandaag puzzelwerk met muurtegels en traptredes. Het eerste nog geprobeerd om via de digitale weg te regelen maar bij het tweede direct maar besloten om ter plekke knopen door te hakken.
Met de tegels was het relatief snel gepiept. De 3D-simulator werkte goed en de meneer, die de boel bediende, was sneller van begrip dan de digitale communicatie had doen vermoeden. Na produktief (mee-)denkwerk telde de computer de respectievelijke tegels en werd gelijk van alle muren de betegelingswijze uitgeprint. Een kind kan de was doen. Nu de tegelzetter nog ....
De trap lag zwaarder op de maag. Kan het niet of vind men het niet kunnen ..... was de vraag. Een vraag die behalve tijd ook enige takt vereist. Goede bedoelingen mag je niet plompverloren aan de kant schuiven. Want natuurlijk kan, wat ik denk, ik ben niet stom tenslotte. Maar hoe krijg je je zin, als het in de ogen van de maker eigenlijk niet kan, wat gerealiseerd moet worden. We laten het nog ff gisten.
Snel, in zoverre hier iets 'snel' kan, nog vanalles met maten meten en stof gedaan en als de sodemieter retour. Dag om en checken of de afwezigheid niet gebruikt is voor makkelijke maar ongewenste oplossingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten