Crisis. Soms heb ik het idee, dat ik er iets van zie in Frankrijk. De gestaag uitdijende afdeling eurotoppers in de Casino, de mensen die maar 10 of 20 liter tanken ipv de tank vol te gooien en het maar stug doorgroeiende leger extreem-rechtse kiezers. Maar als ik in Limoges de bedelaars mobiel zie bellen, terwijl ze ondertussen om euro's bedelen of een roedel honden om zich heen hebben liggen met meer voer voor hun neuzen dan de mijnen op één dag krijgen, kan ik met een gerust hart daaraan voorbij lopen.
Dat was vanmiddag anders. Op een van de vele plekken rondom Limoges, waar na de periode van de hyper-marché's nu het ene winkeldorp na het andere uit de grond wordt gestampt, zag ik iets, waarvan ik dacht "Laat ik 'ns gaan kijken.". Het is een uitbreiding van een plek, waar eerst alleen een gigantische tuinartikelentoestand is gebouwd, daar na wat restaurants zijn toegevoegd en nu dus een set winkels.
Ik was in de tuindinges voor varkensoren à 1 euro per stuk..... Over luxe gesproken, maar dat is voor een andere keer. Mijn aandacht werd door een soort marktachtige supermarkt getrokken met de nadruk op vers. Nou, dat klopte redelijk, niks teveel gezegd. Mijn ogen uit gekeken en af en toe mijn mond weer dicht gedaan. Het aanbod overschaduwde menig horecagroothandel in keuzerijkdom. Vlees, kaas, groente ... imposant. Vis weet ik ff niet meer. De rest was duidelijk bijzaak. Alles stevig aan de prijs ...... èn druk dat het was! Onvoorstelbaar. Maandagmiddag. Echt crisis. Echt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten