Niet goed, niet slecht. Niet verkeerd, al is vrolijk makend anders. Gewoon een dag van niets bijzonders. Zou bijna willen zeggen: een zondag. Geen dwang. Geen ergernissen. Ergens saai en ook weer niet. Doelloos èn dat gericht. Alles in een tempo waar een slak ongeduldig van zou worden, maar vreemd genoeg voelt het erg ontspannen aan. Geen zenuwen. Geen onrust. Niks geen irritaties. Nergens iets van 'moeten' ..... Dat zal het zijn!
Pas 2 van de 5 spuitrondes gemaakt. Rest komt straks als het andere deel van de terrassen uit de zon is. Uitstel, geen afstel. Geen uitvluchten. Geen vrees voor wegglippende draden. geen duwen. Geen trekken. Verleiden noch omkopen. Zelfs het aperitief-moment overgeslagen. Komt niet vaak voor. Een partij innerlijke rust die bijna onrustig maakt. Het heeft iets zweverigs. Ogen dicht en ik stijg op. Normaal gesproken kost me iets wat in die richting komt uren werk en concentratie. Nu niks. Cadeautje.
Geen 'moeten'. Geen 'willen'. Het kan! Geen innerlijk gewring. Geen misplaatste schuldgevoelens. Zouden we dat een paar weken zo mogen houden? Op zicht, zo gezegd? Wie weet bevalt het niet. Moeilijk voorstelbaar, maar jaren stug naar iets toewerken is niet bevordelijk voor je kritische vermogen. Bovendien, misschien is heel wat anders aan de hand. Gun me het moment dat de illusie werkelijkheid is. Het omgekeerde al zo vaak gehad!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten