woensdag 3 september 2014

Estafette

 Losse eindjes van gisteren aan elkaar geknoopt. Consequentie: afgehandeld, nieuwe klus. Opstarten dus. Afkeer alarm. Ja, je wordt d'r moe van. Kan ik me alles bij voorstellen. Voor mij geldt hetzelfde. Het is als eten voor de beleefdheid, terwijl de vorige gang je nog net niet de oren uitkomt.

 Geen gezeur. Een mens kan meer hebben dan je denkt. Helaas. Een klein pa-u-ze. Een snelle mentale herschikking. Dan die zure appel pakken en bijten maar. 'Dat' is duidelijk. Het 'wat' kan nog twee kanten op. Spuiten of maaien. Nee, niet slikken. Ander soortig spuiten. Maakt geen ene ruk uit. Moet beide gebeuren. Zo niet, is het zonde van de al geïnvesteerde energie.

 Weet je wat ik nu zou willen? Het zal niet verbazen met die prachtige weer...... Terrasje, drankje ... Perfecte timing, deze opborrelende behoefte. De lolly of het ijsje ipv tuinbonen met melksaus. Jezelf goed kennen heeft niet alleen voordelen. Hier trap ik echter niet in. Misschien morgen als bewuste keuze of beter zelfs pas vrijdag of überhaupt pas na het weekend. Een beetje 'verdiend hebben' is altijd beter.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten