Laat begonnen maar me nog aardig in het zweet gewerkt. In de strijd met de bramen lijken de kansen in mijn voordeel te keren. Het vordert traag maar het resultaat is niet te missen. Ondertussen de wasmachine laten stampen en het zooitje voor een deel alweer droog binnen. Alles hoopt hier op, voordat het aangepakt wordt. Zal vast een persoongebonden afwijking zijn, die zo in mijn eentje al een paar jaar feest viert. Ik accepteer dat zonder discussie. Scheelt eindeloos geklets. En waar ik zelf niet achter of uit kom, zijn alle logieën steeds weer gedoemd geweest om te mislukken. Ervaring heeft geleerd, dat ik mijn euro's beter in een goed restaurant of in de supermarkt kan besteden en dan in goed gezelschap de tijd nemen om boom voor boom een bos te bouwen.
Maar goed, dit ging over de opgehoopte was. Vijf gedraaid en nog drie te gaan. Dan zijn de kasten weer gevuld. Theoretisch dan, want in praktijk vind ik dat een domme verspilling van tijd en energie. Zou ik ooit een huis gehad hebben met een kleedkamer voor mezelf. Zo'n aparte, raamloze kamer met kasten, hang- en leggevallen, lades en andere opbergmogelijkheden. Ik zou alle kasten van in- en uitschuifbare droogrekjes hebben voorzien. Heerlijk. Wassen, ophangen, aantrekken, wasmand, etc. Van die dingen die alleen in je eentje kunnen. Ik zal het straks missen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten