Daar gaan we weer ... Nergens op gebaseerd, nergens aan gerelateerd. Lek geprikt, leeglopend. En dat na een niet bepaald verkeerde dag. Afgewassen, muziekje op, opgeruimd, de laatste ontdooide zaken tot gerechten verwerkt, weer afgewassen en dan breekt ergens een lijntje. Hoppa, gaat het weer in de ongewenste richting. De boel verkrampt letterlijk en op minder grijpbare terreinen.
Stemmingen kunnen echt omslaan. Ik ben daar ervaringsdeskundige in. In dit en nog wat van die open deuren. Eigenlijk zou het an m'n reet moeten roesten, wat nou wel of niet gebeurt. Zo werkt het echter niet meer. D'r zijn weer genoeg dingen, die ik wil en het 'moeten' probeer ik daarin mee te nemen, waar het kan. Dus verzet tegen het verzetten. Kan het moeilijker? Ooooo, vast. Maar sla mij daarin aub over.
We laten de boel maar voor wat het is vandaag en richten onze blik op morgen. Er gaat tijd verloren. Misschien wel kostbare tijd. Het zij zo. Hebben al meer weg moeten relativeren, daar kan de tijd ook nog wel bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten