De klok van eenen al voorbij, maar 'soit', wat geeft het. Het gaat ff niet om tijdstip of duur maar om bezig zijn. Bergschoenen aangetrokken. Sleutel van het machien gepakt en naar buiten. De messen verwisselen van het maaigeval, leek me een mooi begin.
Ruim een half uur op de knieën gezeten. Eerste de moeren uit de modder- & graskoek vrij gefrunnikt met een schroevendraaier. Daarna de boel losgedraaid en het geheel herhaald, want twee moeren op elkaar. Boel schoon gekrabt, gesmeerd, mes omgedraaid en de boel weer tweevoudig vastgeschroefd. Mes een zet gegeven en de handelingen over gedaan bij mes nummer twee. Alles op gevoel, want onder het machien en slecht een 15-tal centimeter van de grond. Handig is anders, maar het gaat.
Klaar met de messen de aandacht op het oliepeil gericht. Voor ik de dop met daaraan vast het peil losschroef, denk ik ineens "Hoe zou het met de hydraulica zijn?". Daar zit ook olie in, andere olie en ik kan het peil zien via een grote schroefdop van doorzichtig plastic, helemaal onderop het motorgedeelte. Vreemd genoeg was het kijkding vuil en vet. Met dat ik het aanraak, komt het ervan af. Nog ff domweg wat gedraaid, maar toen viel het duppie. Afgebroken. Mag van geluk spreken, dat het ding er nog op zat. Hoeveel olie zal ik verloren zijn. Hoe zat het ook weer met die hydraulische toestand?? Eén of twee reservoirs??
Dat is allemaal voor later. Eerst een nieuwe dop. Handen wassen, dorp in èn natuurlijk niet op voorraad .... Net vorige week de laatste uitgedeeld en "Dom .. dom .. dom .... niet bijbesteld." Gaat weer een week verloren aan wachten op een stom, maar noodzakelijk onderdeel. Inmiddels ruim 2 uur verder en wat mij betreft kan voor vandaag, dat gordijn vallen. Medewerking, een klein beetje maar. Soms is dat best handig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten