Vandaag is de Franse versie van natuurbeheer weer ingegaan. De eerste knallen waren te horen binnen een kwartier na het open van de jacht. De Franse huisvrouwen zijn voor vijf maanden verlost van potkijkers bij het koken van de zondagse maaltijd en voor menig kroegbaas een stevige daling in de aperitiefomzet op zondagmorgen. Niet dat daarom minder wordt gedronken. De drank gaat nu mee in de kenmerkende kleine bestelauto's, waar iedere Franse plattelander er wel een van op het erf heeft staan. De karretjes staan de komende maanden in opeenhopingen links en rechts in de berm gereden. Op zo'n manier dat het lopen tot minder dan 100 meter beperkt kan blijven. Schieten, graag, maar lopen is zo achterhaald ...
De diepvriezers staan smachtend te wachten op vulling. Hert, zwijn, ree, fazant, patrijs, eend en nog wat kleiner spul. Ook een paar graven zullen gevuld raken, want ondanks alle voorschriften over hoe en wanneer geschoten mag worden, schieten jagers ieder jaar weer een paar collega's achter het wild aan naar de eeuwige jachtvelden. Meestal in de eerste weken na de opening. De ideale oplossing voor vetes waar maar geen eind aan wil komen??
Geen opmerkingen:
Een reactie posten