Een verklungelde dag zonder een greintje schuldgevoel. Natuurlijk telt de weersomslag mee, al is regen uitgebleven, en stimuleerde de verstijfde linkerkant ook niet echt het buiten bezig zijn. Maar toch. Knagen is een kunst, die niet alleen door muizen wordt beheerst.
Na wat minor details, zoals de vastgelopen auto, mijn blik richting Limoges gedraaid en er achteraan gegaan. Een Franse stad op maandag, zelfs als het middag is, heeft iets deprimerends. Die hele stad dus gewoon links laten liggen qua winkels. Linea recta naar een centraal gelegen terras. Neergeploft. Koffie besteld. En na enige tijd geconstateerd, dat dit òf de plek niet was òf zelfs niet de gewenste bezigheid.
Terug in de benen en verder afgedaald. Uitlaatgassen, sigarettenrook en nurkse mensen. Dat was de gewenste combinatie. Met de neus op één van de drukste kruispunten, buiten, dus in het rokersgedeelte en tussen twee zebra's waar overheen in beide richtingen weinig vrolijk kijkende mensen liepen. Tja, maandag. Het weekend was misschien niet zo leuk of net wel en maar hopen dat het over goed vijf dagen anders zal zijn of net aub niet. Eén keer een glimlach gezien in bijna twee uur tijd. Waarschijnlijk een vergissing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten