dinsdag 4 februari 2020

Verkennen

 De potjes wachten op vulling. Verder een hoop vrije, nog in te vullen ruimte vandaag. Kleine dingen en dan morgen aan de slag met de Tv. Het zou zo maar kunnen. Ik hoor muziek in de verte. De mnd vertraging nemen we voor lief. Als ie hangt, zie je het verschil niet, met als ie een mnd eerder had gehangen. Enkel ik weet het. Niet het ding om mee bezig te zijn, als het afgehandeld is.

 Ondertussen ook met andere draden bezig blijven. Met de plantjes gebeurt dat vanzelf. Het bezig zijn met dozen, werkhok, waskelder en gastenhuis is minder vanzelfsprekend. Dat zal op gezette tijden enige bijsturing vereisen. Maar ik heb er meer zin in dan afgelopen jaar. Inmidddels bijna een jaar zonder bouwvakkers en ergens geeft dat een nog steeds beter wordend gevoel van vrijheid. Na eerst de boel de boel gelaten te hebben, komt er nu beetje bij beetje het interesse om de resterende gaten op te vullen. Geheel naar eigen inzicht en zonder discussie met een aannemer en zijn 'is goed genoeg'-argumentatie.

 Hetzelfde geldt voor de tuin, hoewel, afhankelijk van wat ik daar nog wil, zijn op een gegeven moment extra handen onvermijdelijk. Hetzelfde geldt ws ook voor de vloertegels in tuinkamer en gastenhuis. In elk geval voor de afwerking met een beschermende laag. Maar dat zijn steeds zeer overzichtelijke perioden van een paar dagen en meer niet. Mag hopen, dat me dat niet stoort in mijn hervonden bezighedendrang. Die eerst maar eens vinden!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten