Na het besluit, dat ik me mocht laten gaan, had je me gelijk bijeen kunnen vegen en in een hoekje droppen. Prompt doodmoe. Zat er in. Kon er nog wel bij. Beter zo'n dag waarin al het verkeerde bij elkaar komt, dan een reeks met iedere dag aandacht voor een andere foute zijstraat.
Mijn invloed op het geheel dat ineens speelt is minimaal, tenzij ik voor "Ja" en "Amen" kies. De mogelijkheid waar ik alles behalve warm voor loop en waarvan het nog maar de vrg is of het de meest efficiënte en effectieve aanpak is. Er zijn nog steeds een voor mij onbekend aantal stappen te gaan. Dat krijg je als je nergens bij betrokken wordt en 'overleg' Chinees is voor de tegenpartij.
Het is maar goed, dat ik zo ver weg zit. Met mijn neus er boven op was het ws weinig anders gegaan en de frustratie alleen maar groter geweest. Ik weet, dat ik nu alleen al vanwege de afstand niet zoveel kan doen. Dat werkt relativerend. Mijn zus heeft het wat dat betreft een stuk moeilijker. Bovendien heeft zij meer verkeerde ervaringen cq aanvaringen gehad met de club. Wat maakt, dat wat nu gebeurd voor haar het effect van de druppel heeft, die de emmer laat overlopen. Alleen daarom is "Ja" en "Amen" al geen alternatief. Vrg is "Wat dat wel?".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten