Bijzondere dag. Een correctiedag. Bijzondere afsluiting van februari. Lopen we weer drie jaar in de pas. In 2012 deed ik het na 31 stukjes. In 2016 had ik 87 blogbijdrages nodig om het einde van de mnd te halen. En dit jaar zijn het er meer dan 140. Je zou haast denken, dat ik door de jaren heen meer te vertellen heb. Of zou ik praatjes hebben gekregen?
Ik heb niet het idee, dat ik meer te vertellen heb dan, zeg 8 jaar geleden. Misschien was er toen wel meer te vertellen dan nu. Zeker weten zelfs, maar ik deed het niet. Dus zit ik nu in de kromme situatie, dat er minder te vertellen is, maar ik meer woorden gebruik en daardoor een tegengestelde indruk wek. Tov 2012 ben ik nu in stukken rustiger vaarwater terecht gekomen. Tov 2016 is de nwe leefplek vrijwel 'af' en ben ik vrij van aannemerbesoignes. Waar me in 2012 de rust ontbrak en 2016 de plek, is dat nu samen gekomen. Het nu is een kalm kabbelend bestaan met tijd voor gekeutel.
De tijd is de sleutel of één van de sleutels. Waar het schrijven eerst iets van afreageren, van me af schrijven had, is het inmiddels een soort naar me toe schrijven geworden. De noodzaak iets kwijt te moeten is veranderd in de lol er iets van te maken. Lol & tijd. Eigenlijk net als bij het werken in de tuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten