D'r zijn vandaag ongetwijfeld nog een aantal geanonimiseerde spieren gereanimeerd Welke, dat voel ik morgenochtend wel. Wat telt is, dat ik op schema lig. De rechterkant van de tuin is bijna van sloophout ontdaan. Al het rondhout van de oude dakconstructie is van de meeste spijkers ontdaan en naar binnen gezet. Ook een restant brandhout is op een droge plek opgeslagen. Nu resten enkel nog wat met spijkers doorboorde planken en zeiknat brandhout. Dat is voor zaterdag of zo en dan kan het dekzeil, wat er wonderwel nog best aardig uitziet, van de grond en het onderliggende deel opgenomen in de actieve tuin. Twee jaar is de plek aan de tuin onttrokken geweest.
Het doet goed buiten bezig te zijn. Bezig was ik tenslotte al. De trein dendert voort en ik hoop 'm aan het denderen te houden. Van de ene liggen gebleven klus naar de andere. Spijkers. Planken . Balken. De ene keer trek ik ze eruit, de andere keer moeten ze erin.
Mooi verticaal weggezet al die 'telefoon'palen. Heet dat ook stapelen? Vrg is nu wat ik er nog mee moet, wil of kan. Ooit oa voor het opknappen van de buren bedoeld. Merk ook bij het plan van/voor de tuin, dat ik inmiddels gedacht had over het terrein van de buren te kunnen beschikken. Dat is nog steeds niet het geval. Bij één van de laatste groepsmaaltijden begonnen de betrokkenen er uit zichzelf over. Misschien is dat na al die jaren een goed teken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten