Nou, dat was voor de afwisseling bijna gezellig. Het was niet voor een recente dode. Dat scheelt natuurlijk. De mensen waren gewoon blij elkaar te zien en het eindgebed van de priester was niet het startschot voor een massale uittocht. Men bleef ook weer geen uren hangen, maar er werd de tijd genomen om gesprekken af te maken, nog een paar mensen te begroeten en in alle rust te vertrekken. Toch netjes om de overledenen ook na jaren op zo'n manier te gedenken.
Na het herdenkingsverlengstuk van de normale zondagdienst werd (fris-)drank geschonken en brood uitgedeeld. Dat is in dit soort gevallen standaard. Ook dat er een aardig overschot aan gevlochten broodjes is, die oa aan de kinderschaar uit de achter de kerk gelegen zigeunerwijk wordt uitgedeeld. Misschien lag het aan het weer, maar bij die verdeling hadden de mensen al niet de neiging om snel te verdwijnen. Iedereen stond te kletsen en Mariana natuurlijk ook.
Ik heb me de zigeunerkids bekeken. Van schroom kunnen ze niet beticht worden. Het was, dat ze de broodjes nog niet zelf uit de zakken pakten. Gekleed in een allegaartje met schoenen op de groei en de laatste wasbeurt 2 weken geleden. De kinderen kunnen er natuurlijk weinig aan doen, ze kiezen niet voor dit leven. Maar het is een wereld van verschil met de, hoe moet je ze noemen ..., meer gesettelde inwoners van het dorp, waar ook zigeuners tussen zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten